Ο Δημήτρης έδωσε συνέντευξη στους TieBreakers σχετικά με την εξέλιξη του Squash στην Ελλάδα, τα κύρια χαρακτηριστικά του αθλήματος καθώς και την επίδραση της αυξημένης δημοτικότητας του padel τα τελευταία χρόνια στα ποσοστά των αθλητών Squash.
Ποιά είναι η ιστορία του σκουός στην Ελλάδα και ποιά η σύγχρονη πραγματικότητα;
Το σκουός ή τοιχοσφαίριση άρχισε να αναπτύσσεται στην Ελλάδα περίπου στα μέσα του προηγούμενου αιώνα με τον Όμιλο Αντισφαίρισης Αθηνών να κατασκευάζει τα πρώτα γήπεδα. Σχετικά γρήγορα το άθλημα αναγνωρίστηκε από τον ΣΕΓΑΣ και υπάχθηκε στην ΕΦΟΑ (Ελληνική Φίλαθλη Ομοσπονδία Αντισφαίρισης) στην οποία υπάγεται και μέχρι σήμερα.
Η τελευταία δεκαετία ήταν πολύ ελπιδοφόρα για το ελληνικό σκουός. Το άθλημα άρχισε να γίνεται πιο εξωστρεφές και κατασκευάστηκαν αρκετά γήπεδα, ενώ η Ομοσπονδία αναβάθμισε τον ρόλο της. Το άθλημα αναγνωρίστηκε ως σωματειακό και δημιουργήθηκε επίσημη Πανελλήνια κατάταξη. Σημαντικό ρόλο στην άνοδο του αθλήματος έπαιξε και η ΠΕΦΤ, δηλαδή η Πανελλήνια Ένωση Φίλων Τοιχοσφαίρισης, με την διοργάνωση πολλών τουρνουά ακόμα και με διεθνείς συμμετοχές.
Ποιά είναι τα κύρια χαρακτηριστικά του αθλήματος;
Το σκουός είναι ένα δυαδικό άθλημα ρακέτας με πολύ υψηλές απαιτήσεις σε φυσική κατάσταση αλλά και σε συντονιστικές ικανότητες. Χαρακτηριστικό είναι ότι η ενεργειακή κατανάλωση θερμίδων ανά ώρα είναι υπερδιπλάσια σε σύγκριση με το τένις. Απαιτούνται πολλές επαναλαμβανόμενες εκρηκτικές κινήσεις γεγονός που ενεργοποιεί ιδιαίτερα τον αναερόβιο μεταβολισμό κι αυξάνει το γαλακτικό οξύ στο αίμα. Απ’ την άλλη η ένταση εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό απο την οικονομία κινήσεων. Έτσι, λοιπόν, παρατηρούμε πεπειραμένους παίκτες ακόμα και σε μεγάλη ηλικία να μετακινούνται σωστότερα και “οικονομικότερα” με αποτέλεσμα να κουράζονται λιγότερο από νεότερους πιο άπειρους αθλητές. Αυτό το αναφέρω σαν αντεπιχείρημα σε αυτούς που λένε ότι το σκουός έχει περιορισμό ηλικίας λόγω της υψηλής του έντασης. Στον Όμιλό μας (ΟΑΑ “Ηράκλειο”) έχουμε αθλούμενους 60 ή και 70 ετών, που μπορούν (υπό την επίβλεψη πάντα εξειδικευμένου προπονητή) να προπονούνται τακτικά και με ασφάλεια, απολαμβάνοντας όλα τα οφέλη της άσκησης στην τρίτη ηλικία.
Θα λέγατε, λοιπόν, ότι το σκουός είναι για όλες τις ηλικίες;
Ασφαλώς. Είτε μιλάμε για αναψυχή, είτε για αγωνιστική αθλητική δραστηριότητα, τα οφέλη του σκουός είναι πολλαπλά. Καρδιοαναπνευστική αντοχή, δύναμη, ταχύτητα, κινητικότητα αλλά κι ο συνδυασμός τους (ταχυδύναμη, αντοχή στη δύναμη, αντοχή στα επαναλαμβανόμενα σπριντς κτλ) βελτιώνονται σε μεγάλο βαθμό. Ακόμα, βελτιώνεται ο συντονισμός και η ισορροπία, ενώ λόγω των συνεχών κρούσεων αυξάνεται η οστική πυκνότητα. Για τον παραπάνω λόγω οι γυναίκες έχουν έναν επιπλέον λόγο να ασχοληθούν με το άθλημα καθώς έτσι προλαμβάνουν ή και θεραπεύουν την οστεοπενία λόγω της εμμηνόπαυσης. Θα μπορούσε, ακόμα, κάλλιστα η τοιχοσφαίριση (σκουός) να πρωταγωνιστήσει του διεθνούς δικτύου “Exercise is medicine” (η άσκηση είναι φάρμακο). Άλλωστε το περιοδικό forbes το ανακήρυξε ως το υγιεινότερο άθλημα στον κόσμο!
Δεν είναι μακριά απο την ιδιοσυγκρασία του μέσου Έλληνα η ενασχόληση με ένα άθλημα σαν το σκουός;
Το αντίθετο θα έλεγα. Ο λόγος που οι Έλληνες δεν έχουν ασχοληθεί έως τώρα όσο θα έπρεπε είναι επειδή δεν το γνωρίζουν αρκετά. Ο ανταγωνισμός, η υψηλή ένταση αλλά και η κοινωνικότητα που προσφέρει το άθλημα είναι στοιχεία που αρέσουν στον Έλληνα. Άλλωστε πολλές μεσογειακές χώρες όπως η Ιταλία, η Γαλλία και η Ισπανία έχουν μεγάλη παράδοση στο άθλημα. Η χώρα δε, με τις μεγαλύτερες επιτυχίες και τα υψηλότερα ποσοστά ενασχόλησης στον κόσμο είναι η Αίγυπτος. Λανθασμένα επικρατεί η άποψη ότι είναι ένα ελιτίστικο σπορ. Ακόμα και στην Αγγλία είναι ένα λαϊκό σπορ, απόλυτα προσιτό στην πλειονότητα των πολιτών.
Ποιες είναι οι προοπτικές ανάπτυξης του σκουός στην Ελλάδα;
Στην Ελλάδα η περίοδος της πανδημίας μας δυσκόλεψε πολύ. Λόγω της φύσης του αθλήματος δεν μπορούσαμε να κάνουμε προπόνηση μέσα στο γήπεδο ενώ υπήρξαν αρκετοί που προσανατολίστηκαν σε άλλα αθλήματα ρακέτας και κυρίως στο Πάντελ. Ωστόσο, ανακάμπτουμε με αργά και σταθερά βήματα. Αυτή τη στιγμή λειτουργούν ακαδημίες με μικρά παιδιά σε πολλά μέρη της Ελλάδας (Χανιά, Αθήνα, Πάτρα, Κομοτηνή, Ηράκλειο). Η ανάπτυξη ακαδημιών είναι ένα πολύ θετικό βήμα. Δυστυχώς, όμως, δεν υπάρχουν πιστοποιημένοι προπονητές καθώς δεν έχει οργανωθεί ποτέ αντίστοιχη σχολή απο την ΓΓΑ. Υπάρχουν αξιόλογοι πρώην παίκτες με πιστοποίηση Προπονητή απο την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία που περιμένουν την σχολή για να πιστοποιηθούν και στην Ελλάδα.
Ένα μεγάλο πρόβλημα που πρέπει να επιλυθεί είναι οι εγκαταστάσεις. Η δημιουργία γηπέδων θεωρείται δαπανηρή από τους επενδυτές κι ασύμφορη καθώς δεν γνωρίζουν την δυναμική που έχει το άθλημα. Προτιμούν οι περισσότεροι την ασφάλεια των γηπέδων τένις ή Πάντελ. Αυτός είναι κι ο λόγος που το άθλημα πρέπει να αναπτύξει μεγαλύτερη εξωστρέφεια. Να γίνουν γήπεδα απο τους δήμους, ακόμα κι ανοιχτά, ώστε να υπάρχει εύκολη κι άμεση πρόσβαση. Η ΕΦΟΑ, κατά την γνώμη μου, θα πρέπει να κινηθεί σε 3 κατευθύνσεις. Πρώτον, να δώσει κίνητρα για κατασκευή γηπέδων και δημιουργία σωματείων, δεύτερον να οργανώσει σε συνεργασία με την ΓΓΑ Σχολή Προπονητών Τοιχοσφαίρισης και τρίτον να τρέξει πρόγραμμα, αντίστοιχο με το πρόγραμμα “Τένις στα σχολεία”, προκειμένου να γίνει γνωστό το άθλημα από τις αναπτυξιακές ηλικίες.
Στο Ηράκλειο που προπονείς εσύ, υπάρχει πληθώρα γηπέδων;
Δυστυχώς όχι. Υπάρχει, όμως, μεγάλη θέληση και εξαιρετική συνεργασία. Μαζί με τον ΟΑΑ “Ηράκλειο” και τον Πρόεδρό του Κο Μιχάλη Δελάκη έχουμε καταφέρει την προσωρινή μας φιλοξενία στις εγκαταστάσεις του ξενοδοχείου Aldemar Royal Mare στον Ανισαρά Χερσονήσου, όπου η Διεύθυνση πολύ ευγενικά μας έχει παραχωρήσει τα 2 γήπεδα για να προπονούμαστε. Παράλληλα έχουμε αποσπάσει την υπόσχεση από τον Υφυπουργό Αθλητισμού Κο Λευτέρη Αυγενάκη για την εγκατάσταση δύο γηπέδων μέχρι το 2023 στην περιοχή του Καρτερού, δίπλα στο Ηράκλειο.
Τελικά το Πάντελ ζημίωσε το σκουός; Υπήρξε μετακίνηση αθλητών;
Την κοινότητα του Πάντελ την γνωρίζω σχετικά καλά, καθώς ασχολήθηκα κι εγώ κυρίως κατά την περίοδο της καραντίνας και στο Ηράκλειο αλλά και στην Θεσσαλονίκη. Αρκετοί αθλητές του σκουός δοκίμασαν το Πάντελ. Άλλοι έμειναν, άλλοι όχι. Θα ήταν σχήμα οξύμωρο να πω ότι ένα άθλημα ζημιώνει ένα άλλο. Όλοι βρισκόμαστε στο ίδιο μετερίζι. Έχουμε την προώθηση της αθλητικής δραστηριότητας σαν πρώτο μας μέλημα. Τα μέσα μπορεί να διαφέρουν αλλά ο στόχος είναι κοινός, τουλάχιστον αναφορικά με τον μαζικό αθλητισμό. Οι αθλητές που μετακινήθηκαν, μάλλον θα έφευγαν από το σκουός ούτως ή άλλως, αργά ή γρήγορα. Στον αθλητισμό, ξέρετε, δεν πρέπει να βλέπουμε τα εμπόδια σαν τροχοπέδη αλλά σαν πρόκληση. Η ομολογουμένως αλματώδης ανάπτυξη του Πάντελ τα τελευταία χρόνια μόνο θετικές προεκτάσεις μπορεί να έχει στην αθλητική ζωή της χώρας. Είμαι σίγουρος ότι αθλητές του Πάντελ όταν γνωρίσουν το σκουός θα μετακινηθούν προς τα εκεί. Είναι κάτι φυσικό και υγιές να συμβαίνει.